Mazurek kawowy stanowi dla mnie niewyczerpany rezerwuar korcenia: „Co by tu jeszcze spieprzyć, Panowie.. Co by tu jeszcze ?” jak pisał Młynarski.
Mazurek kawowy być musi, mój najmilszy nie odpuści.
W tym roku miałam wizję grylażowo – kawowego zainspirowaną tortem ormiańskim. Zrobiłam grylaż migdałowy.
Tak wyglądał mój karmel zdjęty z ognia, wrzuciłam do niego płatki migdałowe, wymieszałam i wyłożyłam na papier do pieczenia, żeby stężał.
Młynek do kawy nieco protestował, ale w końcu odsiałam większe kawałki, a drobnicę złożyłam w osobnym słoiczku.
Kombinowałam dalej.
Kupiłam opakowanie mascarpone, kawę rozpuszczalną zmoczyłam odrobiną wody i wymieszałam, dodając drobnicę grylażową.
Gotową masę rozsmarowałam na bezowym spodzie.
Całość powlekłam polewą kawową z dodatkiem żelatyny podpatrzoną na cincin i posypałam grubym grylażem.
Może i byłabym zadowolona, gdyby mazurek był podawany od razu. Postał dwa dni i zmiękł. Drobnica grylażowa rozpuściła się w mascarpone i straciła słodycz i wdzięk, pozostały denerwujące drobiny czegoś twardego. Dla mnie nie do przyjęcia.
Potem stwierdziłam że przechowywany w lodówce jest bardziej zwarty, ale mimo wszystko – nie jest to powód do chwały.
Za rok zrobię na kruchym spodzie i z kremem maślanym, a grylaż z orzechów laskowych. Ale z polewą żelatynową.
Druga wersja miała lepsze notowania.
10 dni przed godziną zero zrobiłam mazurek kawowy, który mógł spokojnie poleżeć: kruchy cienki spód, lukier gotowany – do którego wrzuciłam kopiate dwie łyżki mielonej kawy i łyżkę masła po zdjęciu z gazu – z grubo siekanymi, podprażonymi na suchej patelni orzechami włoskimi.
Kotkubina była zachwycona. Mnie też jakoś się bardziej widzi.
No cóż, życie nie skałada się z samych sukcesów…ale ileż się można nauczyć z małych porażek:)
Niech no tylko wspomne moje…nie…może jednak nie;p
To ja zaklepuję kawałek drugiej wersji.Dla mnie pycha!
to jak dla mnie , to się częstuję , tą druga wersja , ba więcej zapiszę sobie przepis
Ta druga wersja to lukier ma gotowany , taki z wody i cukru , czy bardziej taki kajmakowy z mleka i cukru ?
Toć jest teraz czas wielkanocny , chyba wolno jeszcze mazurki piec ?!
Lukier z wody i cukru, jak zrobisz z mleka to ci wyjdzie bardziej cafe latte :); kawa sie miala w tym zaparzyc – i zaparzyla, a maslo zmiekczylo polewe. Orzechy nadaly smak i odjely nadmiernej slodyczy.
Czekam na wyniki Twojego eksperymentu – bo nie odpuscisz, prawda?
A co do grylażu – dobrze mu robi pare kropel octu winnego lub soku z cytryny kapnięte do masy zdjemowanej z ognia.
a ja tak dumam , jakby takie upiec dwa miodowe cienkie warstwy, przełożyć kremem mamowym lub z mascarpone i wierzch już ten lukier kawowy z masa orzechów?
Hm, taka cafe latte może być fajna z orzechami :DDD
smaczne moze byc, tylko dla mnie przestaje byc mazurkiem , hrehre
że przełożone?Mazurki przecież maja jakieś masy czasami , zresztą w tym pierwszym na bezowym , była masa , potem polewa , tu tak będzie samo tylko, masa by była miedzy dwoma cieniutkimi jak wafel ciastami .
Jak nic byłby nadal mazurek 😀
e teraz chyba zrobię inaczej , mam w lodówce dwie resztki ciasta(jedno z piwem , drugie klasyczne kruche), upiekę dwa cieniutkie blaty , przełożę powidłami i reszta jak u ciebie
Pyszny! Kawowe mazurki to moje ulubione!
Pozdrawiam:)
upiekłam , wysłałam @ z zdjęciami